خُذ بِیَدِکَ و رَحمَتک. . .

مانند کودکی که

جز در آغوش مادر آرام نمی شود؛

به آغوشـــت محتاجم. . .

 

+جز تو پناهــی نیست. . .

لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ. . .

بارالها! 

تویى آن کس که محبت اغیار را

از قلب هاى محبانت ریشه کن ساختى،

آن چنان که محبوبـــى جز تـــو ندارند

و غیر تو پناهـــی نمى گزینند.

 

+

اِلهی هَبْ لی کَمالَ الاِْنْقِطاعِ اِلَیْکَ. . .

 

++

ابنجا؛ دلی محتاج دعاهای توست. . .

 

فاَنَا دیَتَهُ. . .

هر کس که مرا طلب کند، می یابد.

هر کس که مرا یافت، می شناسد.

هر کس که مرا شناخت عاشقم می شود.

هر کس که عاشقم شود؛عشقم او را می کشد.

و هر کس که عشقم او را بکشد، خود خون بهای او هستم

    

+

کاش رضوان مقامم بود و خدا خون بهایم...

 

++

یا رَحیمُ 

مَن بِیَدِکَ ناصِیَتی

مَن لی غَیرُکَ

خُذ بِیَدِکَ وَ بِرَحمَتِک

سر نوشت من به دست توست

و غیر از تو کسی را ندارم.

مرا در پناه مهر خود گیر

 

+++

التماس دعا. . .

ای حرمت ملجأ درماندگــــان

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

دخیلک یا رئـــــوف

"پناهم بده"

***

چقدر دیر می گذرد. . .

پناهگاه

جز به سوےِ

"او" 

.

پناهی نیست. . .

فَلا تُخَیِّبْنِی

لحظه های 

"تنهاییــ"م

فقط "تو"

"پناهــ"م هستی

آقا...

قرارمان 
در آخرین دیدار 
که یادتان هست؟

"فَلا تُخَیِّبْنِی"

*پس ناامیدم مکن

یا ملجأ کل مطرود

هارِبٌ مِنکَ، اِلَیک…

از تو فرار می کنم

و

جز تو جایی را برای پناه بردن ندارم!