زمین مرا زمین زده. . .

دستم را بگیر؛

بگذار از این قفس رها شوم

و

پا به پایِ تو آسمانی. . .

 

 

++

لبِ خاموش

نمودارِ دلِ پر سخن است. . .

چشم می دوزم به چشمت. . .

قدری

کنارم بنشین؛

من

"سکوت" میکنم،

تو

گوش کن. . .

+

نگاه کن که غم درون دیده ام

چگونه قطره قطره 

آب می شود . . .

از چشمانم بخوان. . .

حرف هایم

نگفتنی ست؛

به چشمانم خیره شو. . .

 

+

سکوت کرده ام نبودنت را. . .

سکوت. . .

عاقبت 

 

یک روز،

 

حرف هایِ ناگفته ی دلـم را

 

به چشمانت می گویم. . .

 

 

+ اندوهِ بزرگیست؛ زمانی که نباشی. . .

سکوتِ دل

چند روزی می شود

دلم سکوت کرده؛

دیگر نایی برای داد زدن نمانده...

+اللهمـــ ارزقــنا توفیقـــ الشهادة فی سبیلکـــ