کے و کجآ وعده دیدآر مآ

اے نفست یآر و مددکآر مآ

کے و کجآ وعده دیدآر مآ

دلم جز هوآیـت ، هوآیـے ندآرد

به دنبآلِ ردے از پیشآنے ات؛

تمآم ِمُهر هآے مسجد رآ،

بوسیده امـــ . . .

اللهم عجل لولیک الفرج

 

22 بهمن

زبان دراز آمریکا زیر پای مردم لگدمال شد

الهــــی رضــــاً برضــــاک. . !

کاش به تمام

"رضــــاً برضــــاک" هایی که گفتم؛

"ایمان" داشتم. . .

امام حسن عسکری علیه السلام و ایجاد شبکه جهانی

امام خامنه ای: 
حضرت عسکرى علیه‌السلام در همان شهر سامرا، که در واقع مثل یک پادگان بود توانسته بودند با یک شبکه‌ى عظیم تبلیغاتى و تعلیماتى این همه ارتباطات را با سرتاسر دنیاى اسلام تنظیم کنند. فقط این نبود که مسائل نماز و روزه یا طهارت و نجاسات را جواب بدهند؛ در موضع «امام» با همان معناى اسلامىِ خودش قرار مى‌گرفتند و با مردم حرف مى‌زدند.
۱۳۸۲/۰۲/۲۰

میلاد امام حسن عسکری علیه السلام مبارک باد

مرا هم مبتلا کن

یا اباصالح. . .

مرا در جمع عاشقانت حسابم کن

برای پر زدن تا عرش انتخابم کن

پناهگاه

جز به سوےِ

"او" 

.

پناهی نیست. . .

اعوذ بالله من شر نفسی

باید 

از "خودمـــ" 

دل بکنم. . .

لبریزم از دلتنگی. . .

 پُـــرِ پُـــرم !

 

 آنقدر که از قلبم 

 

 قطره قطره اشک

 

 فرو می چکد؛

 

 چشمانم، بماند. . .

 

شبیه مرغک زاری. . .

دلیل ناله من یک نگاه محبوب است

اگر نه درد غریبان دوا نمیخواهد 

شبیه مرغک زاری کز آشیانه بیفتد

جدا ز دامن مادر به دام دانه بیفتد

*

شبیه طفل جسوری که رنج داده پدر را

برای گریه اش اینک به فکر شانه بیفتد

*

درست مثل جوانی شرور و عاصی و سرکش

که وقت غصه و غربت به یاد خانه بیفتد

*

نشان گرفته دلم  را کمان ابروی ماهت

دعا بکن که مبادا دل از نشانه بیفتد

*

 همیشه وقت زیارت ، شبیه پهنه دریا

تمام صورت من در پی کرانه بیفتد

*

 شبیه رشته تسبیح پاره، دانه اشکم

به هر بهانه بریزد به هر بهانه بیفتد

*

ولیِّ عهد دلم نه ، تو شاه کشور قلبی

که با تو قصه جمشید، در فسانه بیفتد

*

خیال کن که غزالم بیا و ضامن من شو

بیا که آتش صیاد از زبانه بیفتد

*

الا غریب خراسان! رضا مشو که بمیرد

اگر که مرغک زاری از آشیانه بیفتد 

*

"محسن رضوانی"

 

جمعـــه

این جمعه هم

بی "تــــــو" گذشت. . .

+اللهمـــ ارزقــنا توفیقـــ الشهادة فی سبیلکـــ 

خداحافظ سانتریفیوژ

معلم تاریخ‌ مدرسه وقتی که به درس قراردادهای گلستان و ترکمانچای می رسید سرش را پایین می‌انداخت و مصوبانش را لعنت می کرد
جالب است که در آن زمان، شاه قاجار بعد از امضاء این قرارداد، آن را مبارک خواند و همه منسوبان به وی تبریک گفتند و این چنین فتحعلی شاه قهرمان ملی و ناجی ملت شد !
نمی‌دانم سال‌ها بعد وقتی معلم تاریخ فرزندانمان به درس "توافق‌نامه ژنو" و پلمپ هسته‌ای می‌رسد باز هم با خجالت سرش را پایین می‌اندازد و احساس حقارت می‌کند یا نه
اما این را خوب می‌دانم که آنها هرگز به له شدن عزت و غرور مردمانمان زیر قدم های جان کری و نابود کردن دسترنج دانشمندان هسته‌ای و سرمایه فرزندان این مملکت افتخار نخواهند کرد
شاید آن زمان علیرضا و آرمیتا هم نمادی شوند برای فرزندانمان، که فراموش نکنند بودند کسانی که تا آخرین نفس در برابر دشمنان مقاومت کردند
بگذریم . . .

راستی!
خداحافظ سانتریفیوژ . . .

پیامبر رحمت

اَلْحَمدُللهِ الَّذی اسْتَنْقَذْنا بِکَ مِنَ الشِّرکِ الضَّلالَهِ 

خدا، به وسیله ی "تـــو" 

ما را از گمراهی نجات داد؛

به کرمت، ما را در راه خود ثابت قدم بدار

عیــــد

امام خامنه ای

نبى مکرم اسلام در آغاز هجرت، در اولى که توانست خود را از دشواریهاى مکه نجات دهد، اولین کارى که کرد، سیاست بود. بناى جامعه اسلامى، تشکیل حکومت اسلامى، تشکیل نظام اسلامى، تشکیل قشون اسلامى، نامه‌ى به سیاستمداران بزرگ عالم، ورود در عرصه‌ى سیاسى عظیم بشرى آن روز، سیاست است.

۸۵/۰۵/۳۱

امام صادق در عرفات در روز عرفه در میان جمعیت  می‌ایستد با صداى بلند فریاد زد «ایهاالناس ان‌رسول الله کان هو الامام» امامت را از سرچشمه‌ى معنویش و اصلیش شروع مى کند. پیغمبر اول امام بود، «ثم کان من بعده على، ثم‌الحسن، ثم‌الحسین»  بعد مى‌گوید و سپس من، یعنى ادعاى امامت و حکومت که این نشان دهنده‌ى اوج مبارزه‌ى امام صادق است در اواخر دوران بنى‌امیه.

۶۷/۰۳/۱۹

میلاد پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) و امام جعفر صادق(علیه السلام) مبارک

دعــاے شـهــــادت

شهید علمدار:

بــــرای بـــهتـــریــــن دوسـتــــان خــــــود دعای "شـهــــادت" کـنــید 

دعا همان دعای همیشگی

اللهمـــ ارزقــنا توفیقـــ الشهادة فی سبیلکـــ

دلتنگـــــی

ﺑﻌﻀﯽ وقتها ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ، 
گریه ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ؛ 
دلت ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﺑﻤﻴـــــــــــﺮﯼ
الان از همان وقت هاست . . . 

 

 اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی

الامامِ التّقی النّقی و حُجّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری

الصّدّیق الشَّهید صَلَوةَ کثیرَةً تامَةً زاکیَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه

کافْضَلِ ما صَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ

+اللهمـــ ارزقــنا توفیقـــ الشهادة فی سبیلکـــ 

هفته وحدت

"شکل‌گیری اولین هفته وحدت در دوران تبعید"

امام خامنه ای:

یکى از ابزارهاى همیشه مورد استفاده‌ى دشمنان ملتهاى مسلمان براى اختلاف، مسئله‌ى اختلافات مذهبى، شیعه و سنى و از این قبیل بوده. دعوا درست کنند، اختلاف ایجاد کنند، برادران را به جان هم بیندازند، اختلافات را بزرگ کنند، برجسته کنند، موارد اشتراک و اتحاد را ضعیف کنند، کمرنگ کنند، یک چیز کوچک را بزرگ کنند، برجسته کنند؛ این همه نقاط اشتراک را که بین برادران سنى و شیعه هست، کوچک کنند، ضعیف کنند؛ این کارى است که دائم انجام گرفته است، الان هم دارد انجام میگیرد.
جمهورى اسلامى از اولین روز در مقابل این توطئه ایستاده است؛ علت هم این است که ما ملاحظه‌ى کسى را نمیکنیم؛ این عقیده‌ى ماست. قبل از اینکه نظام اسلامى تشکیل بشود، برادران ما، بزرگان نهضت، بزرگان مبارزه‌ى انقلابى در آن روز - که هنوز خبرى از حکومت اسلامى و جمهورى اسلامى نبود - در جهت وحدت شیعه و سنى تلاش میکردند. من خودم در بلوچستان تبعید بودم. از آن زمان تا حالا با علماى سنى حنفى شهرهاى بلوچستان - ایرانشهر و چابهار و سراوان و زاهدان - با آنهائى که بحمدالله زنده هستند، رفیقیم، نزدیکیم، صمیمى هستیم. من آنجا تبعیدى بودم، دستگاه‌ها نمیخواستند بگذارند تلاشى از سوى ما انجام بگیرد؛ اما در عین حال ما گفتیم بیائید کارى کنیم که یک نشانه‌اى از اتحاد شیعه و سنى را در این شهر نشان بدهیم؛ که این مسئله‌ى هفته‌ى وحدت - ولادت نبى اکرم در دوازدهم ربیع‌الاول به روایت اهل سنت، و در هفدهم ربیع‌الاول به روایت شیعه - آن روز به ذهن ما رسید و در ایرانشهر آن را عمل کردیم؛ یعنى از دوازدهم تا هفدهم جشن گرفتیم. این یک فکر عمیقى بوده است، مال امروز و دیروز نیست. 

۱۳۹۰/۰۷/۲۵

تعهد به راه امــــام

امام خامنه ای:

بدانید برادران عزیز، خواهران عزیز، قمى‌هاى عزیز، همه‌ى ملّت ایران! ملّت ایران نشان داده است که با تکیه‌ى به خداى متعال از همه‌ى موانع عبور خواهد کرد و به هدف خواهد رسید. رحمت خداى متعال بر امام بزرگوار ما که از قم برخاست و این راه را جلوى پاى ملّت ایران گذاشت؛ و با همّت خود، با ایمان خود، با استقامت خود، با توکّل خود به خدا این راه را ادامه داد، ما را پیش برد؛ و ما همه، در دل، در زبان، در عمل، ان‌شاءالله متعهّد هستیم این راه را تا پایان ادامه بدهیم.
۱۳۹۱/۱۰/۱۹

سکوتِ دل

چند روزی می شود

دلم سکوت کرده؛

دیگر نایی برای داد زدن نمانده...

+اللهمـــ ارزقــنا توفیقـــ الشهادة فی سبیلکـــ 

اُطلبنی

دلـــم، دلش کنجی میخواهد...

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

+اللهمـــ ارزقــنا توفیقـــ الشهادة فی سبیلکـــ