یا فاطر بحق فاطمه(س). . .

دنیا به کام تلخ من امشب عسل شده است

شیرین شده است و ماحصلش این غزل شده است

تاثیر مهر مادریت بوده بر زبان

این واژه ها اگر به تغزل بدل شده است

مادر! حضور نام تو در شعر های من

لطف خداست شامل حال غزل شده است

غیر از تو جای هیچ کسی نیست در دلم

این مسأله میان من و عشق حل شده است

سیاره ای که زهره نشد آه می کشد

آه است و آه  آنچه نصیب زحل شده است

زهرایی و تلألو نور محبتت

در سینه ام ز روز ازل لم یزل شده است

سیدحمیدرضا برقعی

 

***

مادر سلام، گوشه ی چشمی به ما کنید
مادر سلام، درد مرا هم دوا کنید

با این امید در زده ام تا که وا کنید
لطفی به این اسیر یتیم گدا کنید

***

ولادت مادر امامت، همسر ولایت، حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها مبارک

آه. . .

رفتی و

اندازه تمام عمـــــر

می سوزد دلـــم

**

من خود به چشم خویشتن دیدم که جـــــانم می رود. . .

اِنکَسَرَ ظَهری. . .

آرام شدی؛

آرامم. . .

فقط کمی "اِنکَسَرَ ظَهری"

مادر... رفت!!

یک طرف گلبرگ اما بی سپر

یک طرف دیوار بود و میخ در . . .

پ.ن: 

و لستُ أدری خبرَ المسماری. . .

ببار بارون. . .

امشب

بی صدا گریه کنید. . .

امشب جون همه بر لبه...

 چه دلگیر می شود

کوچه ای که از امشب 

کسی برای همسایه ها

دعا نمی کند… 

"اللّهم العجّل وفاتی سریعاً"........

بـــــــــــــــــــــــایـــــــــــــــــــــد بمیریم برای مادر

مـــردی را میشنــــاســم فــــرمـــود:
اگر مسلمانی از شنیدن خبر بیـرون آوردن خلخـال از پای یک زن یهودی بمیرد، جایز است!
از واقعـــــه ای خبــــر دارم که زن ان مرد (بانــــوی لولاک لما خلقت الافلاک) بــــود.
یهـــــودی نــــه بلکه! پـــــاره ی تـــــن پیــــــامبر اسلام بـــــود...
خلخــال بـــه پـــــا نــــه بلکه! فــرزنـــــدی در بطـــــن داشت...
جایز نه بلکه! "بـــــــــــــــــــــــایـــــــــــــــــــــد" بمیریم...
همـــــه ی اشکال از همیـــــن نمـــــردن است...

http://yacin.blog.ir/

مادر. . .

کوچه ای تنگ و

دلی سنگ و

صدای سیلی . . .

لا خَیرَ بَعـدَکِ فِی الحَیـاةِ

 اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها

وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ

نَفسِـی عَلَى زَفَرَاتِهَا مَحبُوسَةٌ     یا لَیتَــهَا خَرَجَـت مَـعَ الزَّفَـرَاتِ‏

جان من با ناله هاى خود حبس شده

اى کاش جان من با ناله هایم خارج مى شد

***

لا خَیرَ بَعـدَکِ فِی الحَیـاةِ وَ إِنَّمَا     أَبکِی مَخَـافَةَ أَن تَطُولَ حَیاتِی‏

بعد از تو در دنیا خیری نیست

گریه می کنم و از این می ترسم

که بی تو زیاد زنده بمانم

بحارالانوار ج۴۳ ص۲۱۳

لا تدخلوا بیوت النبی إلا أن یُؤذَنَ لکم

یا ایها الذین آمنوا لا تدخلوا بیوت النبی إلا أن یُؤذَنَ لکم. . . احزاب/53

مادر !

همه می دانند که تو اجازه ندادی

ألاّ تَحزَنی

فأجاءها المخاض إلی جذع النخلة...فناداها من تحتها ألا تحزنی... *

اما این بار

در شعله ور بود

و او از شدت درد حمل

پناهی جز دیوار نداشت...

*مریم/23,24

فَأَجَاءهَا الْمَخَاضُ إِلَى جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ یَا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هَذَا وَکُنتُ نَسْیًا مَّنسِیًّا ﴿۲۳﴾
تا درد زایمان او را به سوى تنه درختخرمایى کشانید گفت اى کاش پیش از این مرده بودم و یکسر فراموش شده بودم

فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیًّا ﴿۲۴﴾
پس از زیر [پاى] او [فرشته] وى را ندا داد که غم مدار پروردگارت زیر [پاى] تو چشمه آبى پدید آورده است